ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΑΜΠΛΙΑΝΗΣ

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

Αυγουστιάτικο Φεγγάρι στο Μουσείο της Φυσης





Συμπλήρωσα φέτος τα πενήντα και είναι ζήτημα αν πέρασε κάποιος χρόνος 
δεν βρέθηκα έστω και για λίγο στο χωριό. 
Κι αν έλεγα πως δεν υπάρχουν πλέον και πολλά 
να ανακαλύψω, πανηγυρικά διαψεύστηκα. Βρέθηκα στην Άμπλιανη, 
όλο σχεδόν το μήνα Αύγουστο και είχα την ευκαιρία να απολαύσω 
δύο μοναδικές για μένα εμπειρίες, να δω 
την ανατολή απ’ την κορφή της Σαράνταινας και να 
απολαύσω την πανσέληνο του Αυγούστου στα Ισώματα.
Κι όσον αφορά στο ξημέρωμα στα 2000 μέτρα, δεν έχω 
να προσθέσω παρά μόνο τούτο. Ευχαριστώ το Θεό που 
με αξίωσε να φτάσω μέχρι εκεί, που από τα χρόνια του 
στρατηγού Θεοδωράκη άκουγα από τα χείλη του, πως πρέπει 
να πάει κάθε Αμπλιανίτης για να θαυμάσει το μεγαλείο της 
φύσης. Και νιώθω τυχερός γιατί σ’ αυτή την εμπειρία μας 
συνόδευαν και δεκάχρονα παιδιά, ανάμεσά τους και η 
κόρη μου, προσθέτοντας έναν ακόμα λόγο εκμαυλισμού υπέρ 
της Άμπλιανης, όπως συνηθίζει να λέει χαριτολογώντας η 
σύζυγός μου. Το βράδυ στα Ισώματα τα συναισθήματα 
ήταν ανάλογα. Η πρόσβαση πολύ πιο εύκολη, αν και πάλι 
διαλέξαμε να αφήσουμε το αμάξι στη διασταύρωση για το 
Γαρδίκι και να απολαύσουμε οικογενειακώς αυτή την φορά, 
έναν όμορφο περίπατο κάτω από το φως του φεγγαριού, που 
έκανε τα πάντα να φαίνονται ανάλαφρα. Χαζοκούβεντο μέχρι 
να φτάσουμε, καλησπερίσματα και πειράγματα με 
συνοδοιπόρους και στο τέλος μια απόλυτη θέα προς τις γύρω 
βουνοκορφές πάνω από το μελανό χαλί των ελάτων.
Ανάλαφρες οι φιγούρες όλων γύρω μας και όλοι μαζί μια όμορφη παρέα. 
Τσιπουράκι με στραγαλλάκι και σταφίδα, γλυκά και αλμυρά κέικ, 
μια νταμιτζάνα με καλό κρασί που 
εμφανιζόταν και χανόταν ως εκ θαύματος, μεζές που έφτασε 
από το χωριό την κατάλληλη 
στιγμή, κιθάρες και τραγούδια συνέθεσαν ένα σκηνικό που δύσκολα 
αποτυπώνεται από τις πλέον σύγχρονες φωτογραφικές μηχανές, εύκολα όμως καταγράφεται στις μέσα 
σελίδες του νου και της ψυχής και είναι εκεί για να το ανασύρεις 
ως πολύτιμη εφεδρεία 
στις δύσκολες στιγμές του αστικού βίου. Ένα μεγάλο ευχαριστώ 
για τις προσπάθειες των συμπατριωτών μας που οργάνωσαν 
και στήριξαν με κάθε τρόπο αυτές τις δύο 
δράσεις, θα αναφερθώ ξεχωριστά στην κα Τζινιέρη 
και την παρέα της θεωρώντας ότι αποτέλεσαν τον κινητήριο 
μοχλό όλων αυτών, αποδεικνύοντας μια ακόμη φορά 
ότι το χωριό μας μας έχει κι άλλες ομορφιές εκτός απ΄την πλατεία, 
στην οποία βέβαια καταλήξαμε οι περισσότεροι μετά!!!
Ι.Μπ.__

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Δημοφιλείς αναρτήσεις